Hoe een netwerkorganisatie werkt vergelijk ik met een oceaan (zie www.schoneveldzorgadvies.nl/netwerken). Tegelijk zijn we ook heel hard aan de slag dicht bij de burger, met gemeentes, welzijnswerk en zorgorganisaties. Dat vergelijk ik met een bos. Een bos? Ja een bos. Ik neem je mee aan de hand van een verhaal…
De grote grijze olifant (deel 1)
Eekhoorn gaat bij mier op de thee. Heb je het al gehoord, zegt mier. Eekhoorn knikt, hij kijkt bezorgd. Dit hadden we niet zien aankomen, zucht mier. Jarenlang leven we hier op onze manier en dan ineens… dit. Eekhoorn en mier zuchten samen. Eekhoorn vraagt aan mier, gaan we samen naar de bijeenkomst? Vanavond? Mier knikt. Samen zuchten ze nog eens.
Een paar kilometer verderop staat een grote grijze olifant. Hij staat stil. Hij kan niet vooruit en achteruit. Ik ben te groot voor dit bos, verzucht de grote grijze olifant. Of de bomen staan te dicht op elkaar in dit bos, stelt de uil die ter hoogte van de kop van de olifant in een boom zit. Er rolt een dikke traan langs de slurf van de olifant naar beneden. Hoe het ook zij, ik zit hier vast tussen de bomen… de olifant snuit al toeterend zijn slurf.
Die avond verzamelen alle bosbewoners zich op de grote open plek in het midden van het bos. Uil strijkt neer op de boomstronk die in het midden staat. ‘’Bosbewoners’’, begint hij plechtig. We hebben een probleem. Er zit een grote grijze olifant vast in ons bos. Hij kan niet voor af achteruit hij zit klem tussen de bomen. Wij bosbewoners moeten in actie komen. Laten we met de olifant gaan praten, een plan bedenken om hem los te krijgen, en dan besluiten waar hij naartoe moet. Een bos als het onze is geen plek voor een grote grijze olifant.
Vanuit het struikgewas aan de rand van de grote open plek, klinkt wolvengehuil. Dan verschijnt wolf. Hij is nog niet zo lang in het bos. Alle bosbewoners moeten nog aan hem wennen. Vroeger waren er meer wolven in het bos, volgens de verhalen. Maar geen van de bosbewoners heeft dat zelf meegemaakt. Bosgenoten, galmt wolf, waar ik vandaan kom lossen we dat anders op. We schatten eerst alle risico’s in voor we in actie komen. Ik stel voor dat iedereen een plan maakt, dan zal ik dat met mijn kennis beoordelen, en de beste plannen voeren we uit.
Snap jij wat hij bedoelt, piept mier in eekhoorns oor. Eekhoorn schudt zijn hoofd. Maar hij heeft zoveel ervaring hij zal het wel weten, denk je niet? Laten we maar niets vragen, straks vindt hij ons dom… Everzwijn trekt de aandacht van iedereen met een luide knor. Kunnen er ook gezamenlijke plannen gemaakt worden, wolf? Wolf knikt plechtig, zeker dat is zelfs slim om dat te doen. Jullie hebben 24 uur! Morgen om deze tijd verzamelen we hier weer, en beoordeel ik al jullie plannen. Want de grote grijze olifant moet bevrijd worden, voor hij heel ons bos kapot maakt! Uil, breng olifant op de hoogte. Aan de slag iedereen!
Eekhoorn en mier lopen samen naar huis en praten na over de avond tot ze bij de boom van eekhoorn zijn aangekomen. Ze besluiten samen een plan te maken. Mier, ijverig als hij is, wil meteen beginnen aan het plan. Eekhoorn gaapt. Mier, zegt eekhoorn, we moeten eerst goed slapen. Zonder slaap geen goede plannen. Ja maar eekhoorn, dat gaat toch niet we hebben maar 24 uur! Eekhoorn is al in zijn boom verdwenen en mier hoort luid gesnurk. Mier zucht: morgenochtend 6 uur eekhoorn, dan kom ik je wekken, roept hij nog naar boven.
To be continued…